θεραπεύοντας το πληγωμένο παιδί μέσα μας

Θεραπεύοντας το πληγωμένο
Παιδί μέσα μας.

        

θεραπεύοντας το πληγωμένο παιδί μέσα μας

Τι είναι αλλαγή. Πως  επιτυγχάνουμε αυτή την έννοια ψευδαίσθηση

Πως μπορούμε να τα καταφέρουμε να πηγαίνουμε πέρα απ αυτό που χούμε διδαχθεί επανειλημμένως είτε επειδή το είδαμε Να συμβαίνει Η ερώτηση που κάνω όταν ένας πελάτης έρχεται στο γραφείο μου είναι; Τι είναι αυτό που δεν λειτουργεί για σένα στη ζωή σου; Οι πελάτες μου βιάζονται συνήθως να απαντήσουν δεν γνωρίζω αυτό που γνωρίζω είναι πως δεν είμαι ευτυχισμένος ή θέλω να αισθάνομαι διαφορετικά από ότι αισθάνομαι μέχρι στιγμής ή Θέλω να έχω καλύτερες σχέσεις Προκειμένου να τους διαφωτίσω για το που θα τους οδηγήσει η θεραπεία λέω πως η θεραπεία δεν έχει να κάνει με την αλλαγή του ποιοί αυτοί είναι, έχει περισσότερο να κάνει με το να γίνουν περισσότερο  αυτό που αλήθεια είναι. Αυτό που είναι κανείς αληθινά ο αληθινός εαυτός πριν κάποιος καλύψει τον εαυτό του με την πανοπλία για να προστατευθεί και ο αληθινός εαυτός του ήταν εδώ πριν υποστεί κανείς το τραύμα που τον εξανάγκασε να εγκαταλείψει τον αληθινό του εαυτό του και αυτός με τη σειρά του τον οδήγησε να πείσει τον εαυτό του πως αυτό που είναι δεν είναι εντάξει.

Η αλλαγή απαιτεί τρία βασικά στοιχεία

1.     Ευαισθητοποίηση για να δουμε με σαφήνεια το τι πραγματικά συμβαίνει.

2.     Προθυμία να κάνουμε ό, τι χρειάζεται για να προχωρήσουμε σε μια αλλαγή ..

3.     Θάρρος να αντιμετωπίσουμε αυτή την  μερικές φορές πάρα πολύ απαιτητική διαδικασία προς την αυθεντικότητα.

Πολύ συχνά κουβαλάμε μαζί μας ένα βαρύ φορτίο από το παρελθόν. Παρ όλο που το φορτίο προέρχεται από μια άλλη εποχή, Συνήθως είναι αυτό που διευθύνει την παράσταση Εχουμέ συνηθίσει τόσο πολύ να μεταφέρουμε αυτό το φορτίο που δεν συνειδητοποιούμε πλήρως ότι είναι καν εδώ. Είναι σαν ένα ακρωτηριασμένο άκρο από το οποίο αισθανόμαστε συνεχώς ένα φανταστικό μόνο μία φαγούρα που δεν μπορούμε να ξύσουμε!

Ένα πόνο που δεν μπορούμε να εξαφανίσουμε τον αισθανόμαστε αλλά δεν έχουμε πλήρη επίγνωση απέναντί του Όταν κοιτάξουμε πιο προσεκτικά σε αυτό το φορτίο θα δούμε πως τα περιεχόμενα του είναι τυλιγμένα σε δύο ξεχωριστές και  διακριτές  φωνές ή καταστάσεις που φαίνονται να προκαλούν την προσοχή μας. Η μια είναι η φωνή του πληγωμένου παιδιού. Η άλλη είναι του γονιού που μας κριτικάρει και μας μαλώνει συνεχώς. Φαινομενικά έχουν ενήλικα γνωρίσματα Στο κάτω κάτω όλοι μας είμαστε πλέον ενήλικες Αλλά κατόπιν προσεκτικής εξετασης και τα δύο αυτά μέρη έρχονται στην πραγματικότητα από την απελπισμένη φωνή του παιδιού μέσα μας. Αυτό το παιδί είναι που μας προκαλεί να λαμβάνουμε ασυνείδητες αποφασεις τύπου αυτόματου πιλότου. Το αποτέλεσμα είναι μια ζωή που ζούμε από  προεπιλογή και όχι μια ζωή που ζούμε από επιλογή!Υπάρχει πολύ λίγη επίγνωση. Είναι πολύ σημαντικό να γνωρίζουμε πότε κάποιος εμπλέκεται σε μία ζωή που καθοδηγείται από το φορτίο του.

Χωρίς επίγνωση δεν υφίσταται καμία αλαγή.

Όταν κάποιος βρίσκεται στην κατάσταση/ φωνή του πληγωμένου παιδιού μοιάζει κάπως έτσι:

·        Εμμονή με το να θέλω να ευχαριστούν τους άλλους έτσι ώστε να είναι αρεστοί.

·        Τάση να αποσύρονται από τους άλλους χωρίς να τους το κάνουν γνωστό.

·        Επαναστατικότητα εκρήξεις θυμού αυτό που συμβαίνει στούς εφήβους  

·        Η αίσθηση πως κανείς είναι θύμα γιατί σε μένα;

·        Μια αντίληψη βασισμένη στο φόβο πανικός έλλειψη εμπιστοσύνης και πίστης στη ζωή

·        Χειριστική  συμπεριφορά που βασίζεται στην ενοχοποίηση των άλλων  εξαναγκάζοντας τους να κάνουν κάτι γι αυτούς

·        Τάση να κρατούν τους άλλους ανθρώπους σε ομηρία μέσα από συναισθηματικό εκβιασμό

·        Ταση να  χάνουν τον έλεγχο έτσι ώστε κάποιος άλλος να τους φροντίζει

·        Αυτολύπηση χαμηλή αυτοεκτίμηση (Σημαίνει πως καποιος βίωσε πολύ κριτική κατά την παιδική του ηλικία)

·        Τάση κανείς να αμύνετε, πάντα αισθάνεται πως του επιτίθενται οι άλλοι

·        Τάση να κατηγορεί τους άλλους να μην παίρνει την ευθύνη για τη δικιά του ζωή τα γεγονότα της δικής του ζωής

·        Αίσθηση πως κανείς δεν είναι αρκετός, "δεν κατάφερα αρκετά"

·        Εστιάζει στο παρελθόν, ζεί μέσα στις τύψεις

·        Το να μην είναι κανείς ικανός να δεί τα προσωπικά του όρια καθαρά, να επιτρέπει στούς άλλους να εισβάλουν στα προσωπικά του όρια.

·        Η αίσθηση πως η ζωή είναι άδικη

Όταν ένα από τα οποιαδήποτε παραπάνω γνωρίσματα είναι ενεργά η παρακινεί την απόκριση κάποιου απέναντι στη ζωή, συνήθως σημαίνει πως το πληγωμένο παιδί κλέβει την παράσταση. Το αποτέλεσμα σημαίνει συχνά φτωχές λήψεις αποφάσεων, επικίνδυνη συμπεριφορά, μεταπτώσεις της σχέσεις, προβολές στους ανθρώπους και ένα γενικό αίσθημα χαμηλής αυτοεκτίμησης.

 Ο  γονιός που ασκεί κριτική από την άλλη πλευρά φαίνεται πολύ ώριμος, Πολύ ενήλικος.  Αλλά στην πραγματικότητα ο γονιός που κριτικάρει είναι το σύμπλεγμα κατωτερότηταςΜεταμφιεσμένο σε  μια στολή συμπλέγματος ανωτερότητας.

Όταν κάποιος βρίσκεται στην κατάσταση του γονιού που ασκεί κριτική μοιάζει κάπως ως εξής:

·        Επικριτικός

·        Άκαμπτος Ο δρόμος μου ή πάρτε δρόμο!

·        Όλοι γύρω από ένα τέτοιο άτομο περιπάτου στις μύτες των ποδιών τους προκειμένου να μην το προκαλέσουν

·        Εστιάζει πάντοτε σε τι θα μπορούσε θα πρέπε να κάνει έχει πολλές τύψεις

·        Κυβερνάται από το παρελθόν αλλά ζει στο μέλλον ανησυχεί για το μέλλον    

·        εκδηλώνει συμπεριφορά παθητικής επιθετικότητας

·        Συναισθηματικός εκβιασμός μέσα από το να κάνουν τους άλλους να ντρέπονται γι αυτό που κάνουν και γι αυτό που είναι.

·        Συμπεριφορές ελέγχου, υπερδραστηριότητα, ανάληψη δραστηριότητας φροντιστή, εκδραμάτηση.

·        Συμπεριφορά βασισμένη στο Φοβο, πανικός, έλλειψη εμπιστοσύνης και πίστης στη ζωή.

·        Τελειομανία και ανυπομονησία

·        Τάση να κρατά τους άλλους ανθρώπους όμηρους μέσα από συναισθηματικό εγκλεισμό.

·        Πικρία και διάθεση αχαριστίας

·        Χαμηλή αυτοεκτίμηση παρ όλο που προς τα έξω προβάλλει ένα υπέρ διογκωμένο έγώ

·        υψηλές προσδοκίες από τους άλλους   

·        Κανένας σεβασμός για ξεκάθαρα όρια εισβολή των ορίων των άλλων

·        Τάση να θέλει να επιβάλει τη "Δικαιοσύνη"

Η αλήθεια γι αυτές τις δύο φωνές είναι ότι όλοι μας τις έχουμε ενσωμάτωσει κάποια στιγμή μέσα μας. Όλοι μας αισθανόμαστε κάπου ελαττωματικοί και αυτό εργάζεται προοδευτικά. Το να αλλάξουμε αυτές τις δυσλειτουργικές καταστάσεις υπάρξης που παράγουν δυστυχία απαιτεί πως κάποιος Είναι σε θέση να εγείρει πρωτοφανή επίγνωση, θέληση και το κουράγιο που χρειάζεται η διεργασία ουδετεροποίησης αυτών των συναισθημάτων μέσα στον ψυχισμό μας.   Είναι σημαντικό να γνωρίζουμε πως όταν ένα άτομο καταλαμβάνεται από την μια των δύο καταστάσεων, δηλαδή από τη μια φωνή είτε του παιδιού η και του γονιού που κριτικάρει  Έλκει ταυτόχρονα την άλλη φωνή -  κατάσταση μέσα στην ζωή του. Και αντίστροφα. Ακουω πολύ συχνά για το πολεμοχαρή αφεντικό που εισβάλλει στο συνεσταλμένο υφιστάμενό του. Η το αβοήθητο παιδί που αναζητά τη σωτηρία μέσα από την γονεική φιγούρα. Αυτά είναι παραδείγματα του πληγωμένου παιδιού και της φωνής του γονιού που ασκεί κριτική σε δράση εμπλεγμένα το ένα μαζί με το άλλο.

Κοίταξε τριγύρω σου υπάρχουν παντού και εκδηλώνονται σε πολλές δυναμικές σχέσεων Το ένα καθιστά γονιό το άλλο. Το ένα καθιστά βρέφος το άλλο.Η μια κατάσταση θρέφει την άλλη Το πληγωμένο παιδί έλκει την φωνή του γονιού που ασκεί κριτική στον εαυτό του και αντιστρόφως όπως ένας μαγνήτης.

Ο μόνος τρόπος να σπάσει κανείς αυτό τον συμβιωτικό φαύλο κύκλου μιας τέτοιας λειτουργικής δυναμικής και να δημιουργήσει έτσι κατά συνέπεια αλλαγή στη ζωή κάποιου είναι να αναζητήσει να αλλάξει τη συμπεριφορά εστιάζοντας βαθιά και με πρόθεση Όταν γνωρίζουμε καλύτερα πράττουμε καλύτερα όπως λέει η Μάγια Αγγέλου. 

Όταν η επίγνωση είναι παρούσα, τότε ο φαύλος κύκλος μπορεί να σπάσει και η μάθηση θα ξεκινήσει αργά η γρήγορα. Η μετακίνηση από τον τυφλό καταναγκασμού επανάληψης θα οδηγήσει στην ουδετεροποίηση των προηγούμενων προτύπων συμπεριφοράς.

Η επίκληση των τριών στοιχείων που ανέφερα προηγουμένως δημιουργεί την αλαγή.

Επίγνωση + θέληση + θάρρος =αλλαγή          

Από τη στιγμή που τα τρία στοιχεία βρίσκονται παρόντα ξεκινά να ανοίγεται ένας δρόμος απελευθέρωσης από αυτή την παλίδρομη  παγίδα αυτών των δύο αμοιβαία ελκυώμενων αρχετύπων. Βγάζουμε έτσι στο φως την ισορροπημένη φωνή - κατάσταση του ενήλικου.Αυτό είναι το εγγενής κομμάτι μας που είναι αμετάλλακτο όταν αποκαλύπτεται. Κάποιος όμως χρειάζεται να το φέρει στο φως.

Θα είσαι σίγουρος πως βρίσκεσαι στην ισορροπημένη φωνή - κατάσταση του ενήλικου όταν τα ακόλουθα στοιχεία είναι στη θέση τους:

·        Δεν είσαι επικριτικός

·        Επιτρέπεις στούς άλλους να είναι ο εαυτός τους    

·        Αποδέχεσαι αυτό που είσαι 

·        Προσανατολίζεσαι και εστιάζεσαι στο παρόν

·        δείχνεις εμπιστοσύνη στην διεργασία της ζωής,  έχεις πίστη και εμπιστοσύνη.

·        Αντιστέκεσαι στην αντιξοότητα βλέποντας τη μεγάλη εικόνα ρωτάς ποιο είναι το μάθημα που πήρα εδώ;

·        Αναλαμβάνει την ευθύνη για όλες τις πλευρές του εαυτού του

·        Ορίζει διακριτά όρια και προσκολλάται σε αυτά

·        Δεσμεύεται να μην ενθαρρύνει το πληγωμένο παιδί μέσα του η την φωνή του γονιού που κριτικάρει τους άλλους.

·        Συναισθάνεται τους άλλους ωστόσο δεν μπαίνει στον πειρασμό να τους φροντίζει

·        Ενθαρρύνει τους άλλους να είναι ο εαυτός τους

·        Συχνά ηρεμεί το νου του και ακούει την εσωτερική του φωνή

·        Τιμά τον εαυτό του ακούει όλες του τις ανάγκες

·        Είναι αυθεντικός

·        Έχει  εστιασμένες καθαρές προθέσεις στη ζωή 

·        Θετική διάθεση

·        Κατευθύνεται προς την δράση και δεν συνιστά τη ζωή του αντίδραση της δράσης των άλλων

·        Πιστεύει πως η ζωή είναι υποστηρικτική

·        Είναι ευγνώμων

Το να περάσει κανείς σε αυτή τη φωνή του ενηλίκου που ενδυναμώνει δεν γίνεται σε μια βραδιά είναι μια διεργασία που εξελίσσεται μέσα από βαθιά πρακτική του να μάθουμε να φέρνουμε στο φως την ισορροπημένη φωνή του ενήλικου. Το πρώτο βήμα ξεκινά με το να γίνουμε εμείς οι ίδιοι οι γονείς του εαυτού μας με συν αισθαντικό τρόπο. Αρχίζουμε έτσι να αισθανόμαστε ασφαλείς κάτι που με τη σειρά του ενθαρρύνει τον αληθή εαυτό μας να ανθίσει. Αυτός είναι ο τρόπος για το παιδί να σταματήσει να θέλει να έχει τον έλεγχο και να σταματήσει να θέλει να κλέβει την παράσταση άλλο πια. Το παιδί αρχίζει να χαλαρώνει και να αισθάνεται ελεύθερο καθώς ο ισορροπημένος ενήλικας αρχίζει να έχει τον έλεγχο. Η φωνή του γονιού που ασκεί κριτική αρχίζει επίσης σιγά σιγά να αποσύρεται από τη στιγμή που αισθάνεται πως υπάρχει κάποια τάξη και δεν απειλείται πλέον.

Αυτός είναι ο χρυσός κανόνας στη διεργασία που μας επιτρέπει να μετακινηθούμε πέρα από τα στοιχεία που περιορίζουν την ψυχική μας ανάπτυξη. Μας φέρνει θετική αλληλεπίδραση με τους άλλους ανθρώπους και μας δίνει τη δυνατότητα να φτάσουμε το μεγαλείο της δικής μας ύπαρξης που βρίσκεται στον αληθή  μας εαυτό. Αυτός πιστεύω ότι είναι ο σκοπός μας σε αυτή τη γη.

Victoria Lorient-Faibish MEd, CCC, RPP, RPE

Holistic Psychotherapist

Masters in Educational Psychology

Canadian Certified Counsellor

Registered Polarity Practitioner

Registered Polarity Educator

Reiki Master

New Decision Therapy